Een gedicht VAN de Sint

Er kwam de sint iets naars ter oren
Wat hij toch liever niet zou horen
Men wilde graag een groene piet
Een zwarte, nee dát kan echt niet
Geel of blauw is geen bezwaar
Desnoods een zilver exemplaar
Maar bruin of zwart dat is verkeerd
Omdat je dan discrimineert
Zo wordt de sint de bonte hond
Maar kent U wel de achtergrond?
Ik denk het niet, maar ’t is niet gek
Die crisis zorgt voor tijdgebrek
Daarom legt sint het nu maar uit
Want van die visie klopt geen fluit

Mijn pieten zijn geen echte negers
Maar doodgewone schoorsteenvegers
Ik heb wel wat bewijs daartoe
Wat dacht u van de piet zijn roe?
En ook zijn prachtige kledij
Is functioneel en hoort daarbij!
Als je vaak door de schoorsteen schiet
Wordt je vanzelf een zwarte piet

Knoop dit maar heel goed in uw oren
Mijn zwarte pieten, dat zijn moren
Een moor, dat is een Arabier
En ik heb ook nog Berbers hier.

Ikzelf sluit daarna de rijen:
Sint Nicolaas komt uit Turkije
Ik ben in Patara getogen
Geen chocoletter van gelogen
Ik zeg het nu dus maar gewoon:
Ik ben een echte allochtoon

Het toppunt van de integratie?
Mijn intocht, waar de hele natie
Voor een Turk en Marokkaan
Vrolijk aan de wal gaat staan
Wat is daar nu racistisch aan....

Groeten van de sint